این مقاله را تقدیم می‌کنم به نخبگان آیکیدو و اساتید روشن‌فکر. آن‌هایی که برای تحول آیکیدو دغدغه دارند.
مهدی سلیمی
هنر صلح در یک معنا، فرهنگِ هماهنگی با نظم جهان خلقت است. آن‌هایی که به دنبال منیت و خود محوری‌اند، در ضدیت با این نظم هارمونیک هستند. جامعه‌ی آیکیدو زمانی شکوفا خواهد شد که در راستای این فرهنگِ هماهنگی حرکت کند؛ زمانی که همه پشت هم و به فکر رشد همدیگر باشیم. جامعه‌ای که به سبب اختلافات بی‌ارزش، مثل قبایل پراکنده از هم هستند، پیشرفت نخواهند کرد. کسانی که در هنر صلح ممارست می‌کنند، شایسته نیست که ضد همدیگر باشند! برای گسترش هنرِ صلح ما بایستی از درون آغاز و جامعه‌مان را اصلاح کنیم و آیکیدو ایران را به عنوان یک قطبِ الگو در جهان مطرح کنیم. ما باید در فرهنگ حاکم بر جامعه‌ی خودمان تأمل و آن را آسیب شناسی کنیم. هیچ جامعه‌ای با فرهنگ انحطاط (مثل کاسب مآبی، خود برتر بینی، بی‌اخلاقی) شکوفا نخواهد شد. شکوفایی آی‌کی‌دوی ایران (یا هر جامعه رزمی دیگری) در تحولِ فرهنگ آن است. و تحولِ فرهنگ بدون شناخت آن میسیر نیست. فرهنگ چیست؟ چه نسبتی با اخلاق دارد؟ چگونه از فرهنگ مخرّب که نتیجه‌ای جز انحطاط ندارد، به فرهنگ سازنده ارتقا یابیم؟ چطور می‌توان جامعه را به بلوغ فکری و فرهنگی رساند؟ مقاله‌ی «فرهنگ‌شناسی آیکیدو» مدخلی به این موضوعات مهم می‌باشد که به شما بینشی متفاوت نسبت به جامعه‌ی آیکیدو خواهد داد.
